Ξεκίνησαν τα όργανα λοιπόν για την παρουσίαση μιας νέας παράστασης αυτή τη φορά από τους σαλτιμπάγκους της κυβέρνησης της ΝΔ. Φυσικά, η αίθουσα είναι κεκλεισμένων των θυρών, μιας και φοβούνται λόγω της αποκρουστικότητας και του απάνθρωπου θεάματος που θα προσφέρουν, μην προκαλέσουν την οργισμένη αντίδραση του κοινού. Το εγχείρημα είναι απλό στη σύλληψη και επιθυμούν το ίδιο εύκολη να είναι και η εφαρμογή του. Ταυτίζοντας μια σειρά από κοινωνικά ζητήματα όπως η μετανάστευση με την εγκληματικότητα, τις παραβατικές συμπεριφορές και το ναρκεμπόριο με το πανεπιστημιακό άσυλο και συγκεκριμένες περιοχές ευελπιστούν ότι θα αποσπάσουν κοινωνική συναίνεση για να επιτεθούν λυσσασμένα στον πραγματικό τους στόχο στους κοινωνικούς αγωνιστές που αντιπαρατίθενται σε όλους τους χώρους στα σχέδια τους για ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση των όρων ζωής των εργαζομένων, των ανέργων και των αποκλεισμένων.
Οι ναρκομαφίες ως δούρειος ίππος του Κράτους
Αφού πρώτα εγκατέστησαν το ίδιο το πρόβλημα, όπως τις ναρκοπιάτσες και τα συνεπαγόμενα περιστατικά κοινωνικού κανιβαλισμού στις περιοχές που από πριν είχαν στο νου τους να στοχοποιήσουν, τώρα έρχονται να αναδειχθούν ως σωτήρες, λέγοντας φυσικά ότι ο υπαίτιος για όλα αυτά δεν είναι άλλος από τις ελευθερίες. Για το κράτος δεν αποτελεί πρόβλημα η άμεση συνέργια του με τις μαφίες, μέσω της Αστυνομίας, δεν αποτελεί πρόβλημα η στενή σχέση της κυβέρνησης με τον μεγαλοπρεζέμπορα – εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη που φέρνει την πρέζα που πουλάνε οι μαφίες στο Πανεπιστήμιο υπό την κάλυψη της Αστυνομίας, αλλά φταίει το πανεπιστημιακό άσυλο.
Ήδη, με την εξαγγελία της απόφασης του Υπουργείου Παιδείας και της Κυβέρνησης της ΝΔ για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, ξεκίνησαν κινητοποιήσεις από ορισμένους φοιτητικούς συλλόγους και πολιτικά σχήματα, παρά τη δυσκολία της περιόδου όπου οι σχολές είναι κλειστές, έτσι ώστε να δοθεί μια άμεση απάντηση στο δρόμο. Προφανώς, η κίνηση της ΝΔ για κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου κάθε άλλο παρά μας εκπλήσσει. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, το σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή την επόμενη της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης, στις 23 Ιουλίου.
Μαζί με την κατάργηση του ασύλου, ετοιμάζονται κι άλλα καταπιεστικά μέτρα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που δεν χτυπούν άλλον παρά την τάξη μας. Στο όνομα του περιορισμού των εξόδων του προϋπολογισμού για τη παιδεία επιθυμούν να επιταχύνουν με κάθε τρόπο την κατάργηση του άρθρου 16, την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, διαγραφές φοιτητών, την ακόμη μεγαλύτερη εναρμόνιση των πανεπιστημίων με την αγορά και τη σύναψη οικονομικών και ερευνητικών συνεργασιών με τις επιχειρήσεις. Η συγκεκριμένη πολιτική δεν αποσκοπεί πουθενά αλλού από την ολοένα συνεχόμενη εντατικοποίηση τόσο των σπουδών, με τον συνεχή ανταγωνισμό των φοιτητών για το ποιος θα ανελιχθεί πιο γρήγορα στην πυραμίδα της «αριστείας», όσο και των συνθηκών εργασίας για τους εργαζομένους εντός του campus.
Η νομοθέτηση της κατάργησης του ασύλου έρχεται να συμπληρώσει το παζλ της κατασταλτικής στρατηγικής που κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα της νέας διακυβέρνησης, θέλοντας να ικανοποιήσει το συντηρητικό, ακροδεξιό και αντιδραστικό κοινό που την ανέβασε στο βάθρο της εξουσίας. Άσυλο ανομίας διατυμπανίζουν τα κοινωνικά παράσιτα, υποσχόμενα πως θα πατάξουν το έγκλημα της ναρκοπιάτσας που έχει στηθεί στο campus του ΑΠΘ και σε ορισμένες σχολές της Αθήνας, ξεχνώντας εσκεμμένα να αναφέρουν βέβαια τις σχέσεις που έχουν με ντόπιους μεγαλοεπιχειρηματίες που μεταφέρουν τόνους ποσότητας ναρκωτικών ουσιών. Είναι αυταπόδεικτο, λοιπόν, ότι η αιτία κι ο στόχος κατάργησης του ασύλου βρίσκονται αλλού.
Καταρχήν η εκάστοτε εξουσία σε συνεργασία με τα ΜΜΕ, είχε και έχει την ανάγκη να κατασκευάσει τον «εσωτερικό εχθρό», ο οποίος δεν έχει άλλο σκοπό παρά να υποσκάπτει και να «μπαχαλεύει» την εύρυθμη λειτουργία της Ακαδημαϊκής κοινότητας, εκμεταλλευόμενος το πανεπιστημιακό άσυλο. Έτσι δημιουργείται μια ρητορική από το κράτος, η οποία εξισώνει το ζήτημα της ναρκοπιάτσας και των περιστατικών κοινωνικού κανιβαλισμού με τις φοιτητικές καταλήψεις και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος.
Κι όταν είναι να μιλήσουμε για τη δική τους «ανομία», είτε σφυρίζουν αδιάφορα είτε σηκώνουν το γκλοπ της κρατικής βίας για να κλείσουμε τα στόματα μας. Αυτοί λοιπόν που μιλάνε για άσυλο ανομίας, είναι αυτοί που επιτρέπουν και σιγοντάρουν την διαπλοκή κράτους – παρακράτους με τα κυκλώματα ναρκωτικών. Οι μαφίες αυτές έχουν πλάτες, κέντρα εξουσίας που τις προστατεύουν. Η αστυνομία, ως βραχίονας της κρατικής παρέμβασης, κάνει τα στραβά μάτια. Το πρόβλημα είναι εδώ και το γνωρίζουν καλά. Κράτος και μαφίες συνδέονται οργανικά.
Το άσυλο ανήκει σ’ όλη την κοινωνία
Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είναι άσυλο για να προστατευθούν οι «ακαδημαϊκές ελευθερίες». Αν το άσυλο υπήρχε για την προστασία των ακαδημαϊκών ελευθεριών, όπως λένε, αυτό θα σήμαινε μια παραδοχή ότι έξω από το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί κάποιος να διατυπώσει ελεύθερα τη γνώμη του. Ο καθένας όμως μπορεί να πει ότι επιθυμεί είτε μέσα στα πανεπιστήμια είτε απ’ έξω αρκεί να μην βάζει κάποιο άλλο χειροπιαστό εμπόδιο στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους και του καπιταλισμού. Η ελευθερία των ιδεών δεν προστατεύεται από κανένα άσυλο είναι κατάκτηση των ματωμένων κοινωνικών αγώνων τόσων χρόνων. Το άσυλο υπάρχει για να προστατεύει τους κυνηγημένους από την Αστυνομία. Ας υπενθυμίσουμε ότι οι απεργοί του εργοστασίου της ΜΕΛ της Θεσσαλονίκης όταν βρισκόμενοι σε απεργία το φθινόπωρο του 1975 κατέβηκαν στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθούν απειλήθηκαν από την Αστυνομία με συλλήψεις και βρήκαν καταφύγιο στο Πολυτεχνείο. Αυτό σημαίνει το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.
Επομένως, ο αληθινός στόχος της νέας κυβέρνησης, δεν είναι ούτε η υπεράσπιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας ούτε η προστασία των φοιτητών. Αντιθέτως, είναι η καταστολή οποιωνδήποτε ριζοσπαστικών αντιλήψεων και επαναστατικών υποκειμένων επιχειρήσουν να διαταράξουν την «τάξη και ασφάλεια» που επιχειρούν οι εξουσιαστές να εδραιώσουν. Είναι η ολοκληρωτική επίθεση που θέλει να ασκήσει η ΝΔ στο εναπομείναν επαναστατικό κίνημα, πατώντας στο κόκκινο χαλί της απονεύρωσης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων που έστρωσε τα προηγούμενα χρόνια η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Στην περίπτωση του πανεπιστημίου, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πόρισμα Παρασκευόπουλου, το οποίο εξισώνει όλες τις πολιτικές πράξεις παρέμβασης ή αντίστασης με οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα.
Συλλογικοί & Ακηδεμόνευτοι αγώνες μέσα κι έξω από τις σχολές
Βεβαίως, ως αναρχικοί κι αναρχικές δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε, πως μια τέτοια είδους πολιτική περιορίζεται μόνο στα πανεπιστήμια, αλλά έχει αντίκτυπο και στα υπόλοιπα κοινωνικά πεδία. Μέσα από το κατασταλτικό της σχέδιο που θέλει να εφαρμόσει, σε αγαστή συνεργασία με κράτος – κεφάλαιο, δίνει το έναυσμα για την κήρυξη ενός νέου πολέμου σε όσους σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο του πολιτικού-οικονομικού συστήματος. Αυτοί δεν είναι άλλοι, παρά οι φτωχοί, οι παρίες, οι αγωνιζόμενοι. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους έχουν στοχεύσει και ανοίγουν πυρ, ενάντια σε αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα σε όλη την επικράτεια, όπως είναι η εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψης Brooklyn στα Γιάννενα, η διακοπή της ηλεκτροδότησης στη στεγαστική κατάληψη προσφύγων «Νοταρά 26» καθώς και η απόπειρα διακοπής του ρεύματος στην επίσης προσφυγική κατάληψη «Όνειρο» στα Εξάρχεια. Κομμάτι του ίδιου κατασταλτικού σχεδίου, αποτελεί και το ειδικό καθεστώς εξαίρεσης στο αναρχικό κίνημα, απέναντι στο οποίο προετοιμάζεται εδώ και χρόνια μια σαρωτική κατασταλτική επίθεση που θα αποσκοπεί όχι απλώς στον περιορισμό του, αλλά στην ολοκληρωτική του εξόντωση (βλ. «Επιχείρηση Εξάρχεια»).
Το άσυλο για μας λοιπόν σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ελευθερία από την κρατική καταπίεση και καταστολή. Ως αναρχικοί/ες φοιτητές/τριες αντιλαμβανόμαστε πως ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση του ασύλου δεν είναι ένας απλά δικαιωματικός αγώνας για την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αλλά ένας αγώνας στον οποίο πρέπει να αναδείξουμε την ταξική του φύση, που έρχεται σε άμεση σύνδεση με τον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους απέναντι στις οποίες διατρανώνουμε την απόφαση μας να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω.
Καλούμε τους φοιτητές, τις άνεργες, τους εργάτες, τις μετανάστριες, τον κόσμο του αγώνα, να συμμετέχουμε πιο δυναμικά σε όλα τα πεδία που ξεπηδούν οι πρωτογενείς αντιστάσεις, είτε αυτά είναι ελευθεριακά σχήματα στις σχολές, είτε σωματεία βάσεις εργαζομένων, είτε αναρχικές συνελεύσεις, έτσι ώστε να θέσουμε ένα ισχυρό ανάχωμα στους σχεδιασμούς των κυριάρχων. Με όραμα την Κοινωνική Επανάσταση, εναντιωνόμαστε στο νεοφιλελεύθερο TINA(There is no other alternative), στην συριζαϊκή ρητορική της αντιδεξιάς και των ψευτοδιλλημάτων, την απάθεια, παλεύουμε αδιαμεσολάβητα, οργανωνόμαστε στην βάση απέναντι σε κράτος, κεφάλαιο για την διεκδίκηση της ζωής που μας αξίζει.
Συγκέντρωση Τρίτη 23/7 19:30, Καμάρα
ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΝΑΡΚΟΜΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΤΙΣ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ. ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών «Quieta Movere»