Αύριο 
Άλλη μια μέρα που βιώνουμε την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Άλλη μια μέρα που το κρατικό κέρδος υπερβαίνει την ανθρώπινη ζωή. Μετά τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας, τα εργατικά ατυχήματα, τους νεκρούς στα σύνορα και στους δρόμους, τις φωτιές και τις πλημμύρες έρχονται να προστεθούν οι νεκροί στα μέσα μεταφοράς.
Άλλη μια φορά οι βασικές κοινωνικές υποδομές υπολειτουργούν, καταργούνται και ιδιωτικοποιούνται.
Από την μια οι εργαζόμενοι των τρένων φωνάζουν χρόνια για την υπολειτουργία και την υποστελέχωση αυτών και από την άλλη το κράτος τους αγνοεί. Προφανώς και δε μιλάμε για ατύχημα, αλλά για άλλη μια κρατική και καπιταλιστική δολοφονία εις βάρος των λαϊκών μαζών.
Δε τρέφουμε αυταπάτες για το “κοινωνικό” κράτος, ούτε για τις δημόσιες δαπάνες τους, ούτε για το “εθνικό” πένθος που κυρήττουν.
Στεκόμαστε απέναντι τους, γιατί ξέρουμε ότι αυτοί φέρουν την ευθύνη
Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο.
Να διεκδικήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια, ενάντια στην θανατοπολιτική τους.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ- ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ- ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
Δύναμη στις οικογένειές τους