// ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 18:00 ΚΑΜΑΡΑ
“Κατι μέρες σαν κι αυτές, δήθεν γιορτινές
ξυπνάνε στο κεφάλι μου εικόνες με φωτιές”
“Γυναίκες που ‘χαν μέσα τους την δίψα για ζωή, και τη λόξα εκείνου που γι’αυτή θ’ αγωνιστεί, τώρα εσείς θριαμβευτικά ρίχνετε στην πυρά, ό,τι είχε διασωθεί απ’ αυτή την πυρκαγιά”
Η 8η Μάρτη δεν είναι απλά η «γιορτή τη γυναίκας», όπως οι αφηγήσεις της κυριαρχίας θέλουν να παρουσιάζουν και να εξυμνούν, αποχαρακτηρίζοντας και υποβαθμίζοντάς την. Στις αρχές του 20ου αιώνα, στις βιομηχανίες και τα εργοστάσια των ΗΠΑ ξέσπασαν ριζοσπαστικοί και αιματηροί αγώνες εργατριών, διεκδικώντας αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ίσους μισθούς με αυτούς των αντρών. Τα αφεντικά κλείδωναν τις εργάτριες στα εργοστάσια, κατά την διάρκεια της δουλειάς, αποτρέποντας κάθε συνδικαλιστική δράση και επαφή, έως ότου σε ένα εξ αυτών ξέσπασε φωτιά και 146 εργάτριες κάηκαν ζωντανές. Ακολούθησαν ισχυρές απεργίες και διαδηλώσεις που συγκρούστηκαν με την εργοδοσία και τις δυνάμεις καταστολής. Ακόμη μια φορά, η προσπάθεια αφομοίωσης κοινωνικών και ταξικών αγώνων από τον κόσμο της εξουσίας, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την αδράνεια της κοινωνίας, γίνεται έκδηλη.
Η έμφυλη βία είναι καθεστώς, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός. Οι αγώνες ενάντια στην πατριαρχία του παρελθόντος, φωτίζουν τον δρόμο για τους αγώνες του σήμερα, για την γυναικεία χειραφέτηση και την συντριβή του εξουσιαστικού συστήματος. Για μας, η πατριαρχία είναι εξουσία και η εξουσία δολοφονεί. 21 γυναικοκτονίες, βιαστές, επιχειρηματίες του trafficking, παιδοβιαστές, βασανιστές και δολοφόνοι, καθώς και η συγκάλυψη αυτών, από μπάτσους ΜΜΕ και δικαστική αρχή. Για μας, η πατριαρχία, το κράτος και ο καπιταλισμός είναι αλληλοεξαρτώμενα, ένα ολόκληρο σύστημα κακοποίησης, εξευτελισμού της ανθρώπινης ζωής και ξεπλύματος των δραστών. Οι δράστες, γόνοι αστικών οικογενειών, παπάδες, καθηγητές σχολείων και σχολών, μεγαλοεπιχειρηματίες της νύχτας, διευθυντές θεάτρων, γιατροί, δηλαδή άνθρωποι με θέσεις εξουσίας, αλλά και απλοί άνθρωποι, όπως ο δολοφόνος της πιο πρόσφατης γυναικοκτονίας στα Γιάννενα και οι καθημερινές σεξουαλικές παρενοχλήσεις στο δρόμο, στο σπίτι, στην δουλειά, στο σχολείο, στην σχολή (όπως το πρόσφατο παράδειγμα στο 3ο γυμνάσιο και λύκειο Θεσσαλονίκης και ο παραβιαστής καθηγητής στο ΔΙΠΑΕ). Μη ξεχνάμε τα περιστατικά που αποσιωπούνται και δεν αγγίζουν την σφαίρα της δημοσιότητας καθημερινά, τις πρόσφυγες και μετανάστριες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις φυλακισμένες στα κολαστήρια της Πέτρου Ράλλη, που ξυλοκοπούνται και βιάζονται από τους εκάστοτε φύλακες.
Για μας, η εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη τρέφει μόνο αυταπάτες λύτρωσης και σωτηρίας των καταπιεσμένων γυναικών. Η έμφυλη βία δεν μπορεί να καταπολεμηθεί από το σύστημα που την καλλιεργεί και οπλίζει το χέρι κάθε βιαστή και δολοφόνου. Αντίστοιχα, δεν μπορεί και να καταπολεμηθεί ατομικά, καθώς η εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης περνά μέσα από τον αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση. Για μας ο μόνος δρόμος λύτρωσης είναι η αυτοοργάνωση και ο αγώνας των καταπιεσμένων απέναντι στους δυνάστες εξουσιαστές. Ο αγώνας αυτός, λοιπόν, πρέπει ναι είναι συνολικός και όχι μονομερής και αποκομμένος, πρέπει να είναι συνολικός ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Από τις Κούρδισες αντάρτισσες και τις εξεγερμένες Ζαπατίστριες μέχρι τους αγώνες γυναικών εντός της χώρας παλεύουμε για ένα κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Ενάντια στον φόβο και στην καταστολή της εξουσίας, ενάντια στον θεσμικό φεμινισμό της αφομοίωσης και της υποταγής, έχουμε δίκιο και θα νικήσουμε.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ , ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ, ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΕΣ – ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/ριών Quieta Movere
