πώς γίνεται στον ένα παλαβιάρη
εξήγησέ μου
κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν
Ν. Άσιμος
Η ανακοίνωση της απόφασης του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ. για την αναγόρευση του Μητροπολίτη Άνθιμου σε επίτιμο διδάκτορα, αποτελεί για μας την επικύρωση, με όρους ‘παρασημοφόρησης’ μιας μισαλλόδοξης, εγκληματικής μορφής, με ξεκάθαρο φασιστικό λόγο. Δηλαδή, οι πρυτανικές αρχές, μιλώντας εξ ονόματος της ακαδημαϊκής κοινότητας, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα επίπλαστο κλίμα αποδοχής και συναίνεσης από τα μέλη ΔΕΠ κι εμάς τους φοιτητές-φοιτήτριες απέναντι σ’ αυτό το πρόσωπο. Γνωρίζουμε, το status αίγλης και αυθεντίας που δημιουργείται γύρω από τον τίτλο ενός ‘πανεπιστημιακού καθηγητή’ και άρα αντιλαμβανόμαστε αυτήν την κίνηση ως ένα ξέπλυμα του ονόματός του, έστω και κατ’ επίφαση. Έτσι, η αναγόρευση αυτή, όσο αθώα κι αν φαντάζει, είναι μία ακόμα καίρια έκφανση του συστημικού εκφασισμού, που προσδοκά να γειωθεί και να νομιμοποιηθεί κοινωνικά.
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, για ποιον άνθρωπο μιλάμε. Τον ίδιο που κατά την περίοδο 1967-1971, είχε καίριες θέσεις ως κληρικός ηγετίσκος, με πολλαπλές δημόσιες φωτογραφίες του με τους Συνταγματάρχες της Χούντας. Στο ίδιο πνεύμα, και σήμερα συνομιλεί και παρέχει στήριξη και ‘ευλογία’ στα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής (βλ. πρόσφατες φωτογραφίες με Μιχαλολιάκο και Ζαρούλια), κατά το ‘δύσκολο δικαστικό τους αγώνα’. Αυτό δεν μπορεί να μας κάνει εντύπωση, καθώς αποτελεί το επιστέγασμα του λόγου και της κίνησης του, ως σύγχρονου ιεροκήρυκα του μίσους. Αξίζει να αναφέρουμε τις τακτικές αγρυπνίες του, ως απάντηση στο pride της Θεσσαλονίκης, παράλληλα με τις επιθέσεις που συχνά εξαπολύει στα άτομα της lqbtqi+ κοινότητας. Φυσικά, δεν ξεχνάμε ότι με δική του εντολή εκκενώθηκε και η κατάληψη Στέγης μεταναστ(ρι)ών του Ορφανοτροφείου το καλοκαίρι του 2016, το κτίριο της οποίας εκδικητικά κατεδαφίστηκε άμεσα. Ούτε και ότι ο ίδιος έχει κατηγορηθεί (και αθωωθεί προφανώς) για υπόθαλψη βιασμού στο Παπάφειο Ορφανοτροφείο, που διοικείται από την Εκκλησία. Ο Άνθιμος, συνεπώς, απ’ τη θέση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, δεν χάνει ευκαιρία να αρθρώσει το μισαλλόδοξο λόγο του και να δράσει εχθρικά απέναντι σε οποιαδήποτε ‘δυσάρεστη’, στην αισθητική και τα συμφέροντα της τοπικής εκκλησίας, κοινωνική ομάδα, απέναντι, δηλαδή, στους καταπιεσμένους.
Παίρνοντας ως δεδομένη την αγαστή συνεργασία κράτους και εκκλησίας, και στον ελλαδικό χώρο, αντιλαμβανόμαστε αυτήν την επιτιμοποίηση του εν λόγω Μητροπολίτη ως την επικαιροποίηση της. Αυτό, στην προκειμένη περίπτωση υλοποιείται δια μέσου των, κατά τ’ άλλα ‘ανεξάρτητων’ πρυτανικών αρχών, με την απονομή ενός τίτλου τιμής σε ένα ‘κεφάλι’ της ελληνορθόδοξης εκκλησίας. Η κατάφαση απέναντι στη δεξιά αφήγηση του Άνθιμου, φαίνεται, εκ πρώτης όψης, να προσκρούει στην πρόθεση των πρυτανικών αρχών του Α.Π.Θ. για αναδιάρθρωση του Πανεπιστημίου, στα ευρωπαϊκά πρότυπα της εντατικοποίησης, με όρους επιχειρηματικότητας, έρευνας, διδάκτρων και λοιπών κακών. Ωστόσο, αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει μπρος στα μάτια μας είναι η παροχή άλλοθι σ’ ένα φασίστα που πλέον θα είναι και τιτλούχος ακαδημαϊκός. Σαν να πρέπει να επινοηθεί μία θέση για εκείνον σχεδόν ως αντιστάθμισμα της δημιουργίας του τμήματος Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή. Αυτό που μας λένε οι πρυτάνεις είναι ότι σ’ ένα πανεπιστήμιο των ιδεών χωράνε όλοι, όλες οι φωνές, ασχέτως με το από που εκκινούν και τι εκφράζουν. Έτσι, με αυτήν τη συμβολική αναγόρευση, μπορούν να μείνουν ευχαριστημένοι ότι καλύπτουν όλο το φάσμα του δημοκρατικού τόξου, από το φασισμό ως την αριστερή πολυφωνία.
Μετά την ανακοίνωση της Πρυτανείας για την αναγόρευση, παρατηρήσαμε, ανάμεσα στις διάφορες αντιδράσεις του κόσμου του Πανεπιστημίου και μία ανακοίνωση της νεολαίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καθώς και του τοπικού γραφείου Θεσσαλονίκης. Στις ανακοινώσεις αυτές, υπογραμμίζεται το γεγονός ότι ο Άνθιμος εκπροσωπεί: ‘ό,τι πιο συντηρητικό, σκοταδιστικό και μισαλλόδοξο σε αυτή την πόλη’, με αποδεικτικά στοιχεία τη σύνδεση του με τη Χ.Α. και τα κηρύγματα μίσους τους προς ό,τι διαφορετικό. Οι ανακοινώσεις αυτές εκπορεύονται από τον ίδιο κομματικό μηχανισμό που ως κυβερνών κόμμα συνυπάρχει στα έδρανα της βουλής με τη Χ.Α., καταστέλλει με ξύλο και διώξεις τις αντιφασιστικές πορείες ενώ η δίκη της περνάει στα ψιλά γράμματα και στοιβάζει μετανάστες σε κέντρα κράτησης-φιλοξενίας. Τα δελτία τύπου των συγκεκριμένων, κινούνται ακριβώς στο πάγιο μοτίβο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: είμαστε τα κινήματα- τα κινήματα στην εξουσία.
Εμείς, αντιλαμβανόμαστε ότι τα κινήματα ουδεμία σχέση μπορούν να έχουν με την εξουσία, τους κάθετους μηχανισμούς της και τα κενά περιεχομένου δελτία τύπου. Για αυτό ακριβώς, θα σταθούμε στις πολυπληθείς φωνές αντίδρασης από όλες τις σχολές του Α.Π.Θ., που ακούγονται στους χώρους που κινούμαστε και έφτασαν ως τα ΜΜΕ και τα αυτιά των πρυτανικών αρχών, που ανέβαλαν για άγνωστο χρόνο την τελετή της αναγόρευσης. Κι αυτές τις φωνές, κομμάτι των οποίων και η δική μας, οφείλουμε να οργανώσουμε συλλογικά, με τρόπο οριζόντιο ώστε η από κοινού αντίδραση μας να αναβάλει, τελικά, επ’ αόριστον αυτή την επιτιμοποίηση, που βρωμάει φασισμό και πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες μας.
Καμία ανοχή στο φασισμό σε όλες του τις εκφάνσεις,
ούτε στο Α.Π.Θ., ούτε πουθενά.
Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας,
για την κοινωνική αυτοδιέυθυνση.
Μικροφωνική συγκέντρωση ενάντια στην επικείμενη επιτιμοποίηση του Άνθιμου:
Παρασκευή 1/12, 13:00 στη Λέσχη του Α.Π.Θ.
Ανοικτή Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere